Tuesday, July 05, 2005

Vor-Mitternachts-Gefühle

Heute war ein sehr normaler Tag in meinen Augen...

Es wetter wor regnerisch und kane leid do bis auf a bor... wir worn a bissl im hirtn heim,... auf a bor bier und nochad nu im dompark...

trotzdem san ma a bor erinnerungen von früher kema... and'karin... wir ham eigentlich a supa zeit ghobt... a wanns immer mid schwierigkeiten verbunden wor... so wie jede beziehung... trotzdem woa si de anzige de fir mi a guada freind und trotzdem a beziehungspartner wor... i hoff des wor ned de anzige moi wo i sowos erleben hob derfen.... des wor a wos einzigortiges...

heid is ma soweit scho um einiges besser gangen... i begreif scho langsam das ma si manche sochen einfoch nua nehma braucht wann mas hom wü... um andare sochn muas ma erst kämpfen bevor ma sies nehma KAU...

z.B.: wann ma ned ala sei wü dann suacht ma si an freind und ziagt mid erm um de heisa... sochn um de ma manchmoi kämpfen muas das ma sis nehma kau san zum Beispü... a Partner... Anerkennung oda Erfolg... natürlich gibts a de situation wo ma ned um an partner kämpfen muas oda wo an anerkennung oda erfolg einfoch so zuteil werden...
deswegen wors a nua a beispü...


scho langsam lichtet sie mei kopf wieda... wobei i ned sogen wü das i antworten finde auf meine vorergehenden frogen oba... es wird scho wieder klarer und es wird scho wieda leichta das ma über a bor sochn nochgrübelt...

wie wann ma durch an dichten woid geht und scho langsam a lichtung erblickt...

i kann mi scho langsam wieder auf andare erlebnisse gfrein... ohne das i fürchten muas das irgendwos schief geht... kann scho langsam wieda ois auf mi zukema lossn... a wonn des bis zum endgültigen status nu a bissl dauern wiad... obwoi i wahrscheinlich - wie schon gesagt - für des ka zeit hom werd...

mei seele scheint einfoch wieda a bissl leichta... und des gibt ma kraft den nächsten berg zu erklimmen...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home